Eğer çocuğunuz oyun dışı bırakılmış, spor takımına alınmamış yada okul tiyatrosuna dahil edilmemiş ise reddedilmenin vermiş olduğu hüznü ve kırgınlığı anlayabilirsiniz. Reddedilmek, özellikle akran ilişkilerinde deneyim ve bakış açısı eksikliği olan ve henüz bu karmaşık dünyada gerekli sosyalleşme becerilerini geliştirememiş olan küçük çocuklar için oldukça acı vericidir. 

Çocuklar reddedilmiş ya da dışlanmış hissettiklerinde kendilerini önemsiz ve değersiz hissedebilirler. Onları mutlu edecek fırsatlara odaklanırken, onlara acı verecek bazı durumlardan kaçınmayı deneyebilirler. Çalışmalar, sıkça reddedilme deneyimi yaşayan çocukların depresyon ve diğer duygusal sorunlara yol açabilecek düşük özgüven ve anksiyeteye sahip olduklarını göstermektedir. Bu demek oluyor ki, erken müdahale çok önemlidir. Yeni sosyal ve duygusal beceriler öğrenmek, çocukların yaşıtları ile uyum sağlama konusunda daha yetkin olmalarını ve kendilerine daha çok güvenmelerini sağlayabilir. Bunların yanı sıra tecrübeli çocuk bakıcısı ile özgüven belirli bir düzeye getirilebilir fakat çocuk gelişimi mezunu oyun ablası ile çocuk gelişiminin sağlıklı bir şekilde devam ettirilmesi önerilir. Çocuk aktivitelerinin yapılması açısından oyun ablasının bilgisi ve ilgisi tercih edilir. Bu nedenle kısa süreli bakım yapan oyun ablalarına yönelmenizi öneririz. Tam zamanlı bakıcılar ile de çocuğun sağlıklı gelişimi için ayrı bir seçenektir.

Peki reddedilmekle başa çıkmayı çocuklara nasıl öğretebiliriz? Her şeyden önce duygularını anlamayı ve yönetmeyi onlara öğreterek. Duygusal farkındalık, bize yaşadığımızı anlamamız ve olaya nasıl tepki vermemiz gerektiği konusunda kılavuzluk eder. Bu da bizim daha güçlü ilişkiler kurmamıza yardımcı olur. Çocuklarla çalışırken, doğru veya yanlış duygu diye bir kavram olmadığını ve tüm duyguların bir parçamız olduğunu söylemeliyiz. Bazı duygular büyüktür ve bazıları küçük. Çocuğunuz nasıl hissettiğini birden ona kadar bir ölçekte derecelendirebilirsiniz. İçinde bulunduğumuz durum hakkında ne hissettiğimizi düşünmek her zaman iyidir.

İşte tüm bunları başarmak için bazı ipuçları:

• Çocuğunuz reddedildiyse, bu durumu geçiştirmeye veya hislerini küçümsemeye çalışmayın. Empati ile dinleyin ve onun duygularını anladığınızı hissettirin. Hatta sizin de geçmişte benzer bir durum yaşadıgınızı paylaşmanız büyüklerin bile benzer durumlarla karşılaşabıleceğini anlamasına yardımcı olur.
• Çocuğunuz dışlanmışsa, bunu kabul edin. Yanlış bir şey olduğunu inkar etmek yerine, onun yaşadıkları karşısında böyle hissetmesinin ne kadar normal olduğunu vurgulayın.
• Ne hissetiğini dile getirmesine yardımcı olun. Bazen küçük çocuklar, duygularını kelime bilgisi eksikliği nedeniyle ifade edemez ve doğru kelimeleri bulmak için yardıma ihtiyaç duyarlar. Ayrıca onu iyi bir dinleyici olan bir aile üyesine, arkadaşına veya oyun ablasına yönlendirebilirsiniz. 
• Onun reddedilme üzerinde durmasına izin vermeyin. Bunun yerine, onu olumlu düşünmeye ve “kendi kendini ikna” yöntemine yönlendirerek duygularının üstesinden gelmesine yardımcı olun. İyi yaptığı ve yaparken kendisini iyi hissettiği bir aktivite yapması acısının hafiflemesine yardımcı olup onun özgüvenini yeniden inşa etmesini sağlayabilir. Böylelikle onun, başka fırsatlar olacağını görmesine yardımcı olabilir. Evet, reddedilmek acıtabilir ama bu dünyanın sonu değildir. Güvenilir bakıcılarımızdan profesyonel yardım alabilirsiniz.